1. LIEVEHEERSBEESTJE
Het lieveheersbeestje is een klein insect dat behoort tot de familie van de kevers en bekend staat om zijn kleurrijke uiterlijk en zijn nuttige rol bij de bestrijding van bladluizen. Er zijn meer dan 5.000 soorten lieveheersbeestjes bekend over de hele wereld en ze variëren in grootte, kleur en patroon. Lieveheersbeestjes hebben een ronde, bolvormige vorm en zijn meestal rood, oranje of geel van kleur, met zwarte stippen op hun rug. Sommige soorten hebben echter ook andere kleuren, zoals wit of groen. Lieveheersbeestjes zijn voornamelijk roofdieren en voeden zich met bladluizen en andere kleine insecten, waardoor ze nuttig zijn voor de landbouw en de tuinbouw. Een enkel lieveheersbeestje kan in één dag wel 50 tot 100 bladluizen eten. Lieveheersbeestjes hebben een levenscyclus van ongeveer een jaar. Ze beginnen als eieren, waarna ze zich ontwikkelen tot larven en uiteindelijk volwassen kevers worden. Het is interessant om op te merken dat de larven er anders uitzien dan de volwassen kevers en soms verward kunnen worden met andere insecten.

2. SJALOT
Een sjalotje is een kleine, bolvormige ui met een delicate smaak en een fijne structuur. Het is een veelgebruikt ingrediënt in de keuken en wordt vaak gebruikt om smaak en aroma toe te voegen aan verschillende gerechten. Sjalotjes hebben een bruinachtige of paarse schil en zijn bedekt met een papierachtige buitenste laag die gemakkelijk kan worden verwijderd. Ze hebben een witte tot lichtbruine binnenkant en kunnen worden gesneden in dunne plakjes, gehakt of gepureerd. Sjalotjes worden vaak gebruikt in Franse keuken en zijn populair in sauzen, soepen en stoofschotels. Ze worden ook veel gebruikt in Aziatische keukens, met name in de Thaise en Vietnamese keuken. Sjalotjes zijn rijk aan voedingsstoffen en bevatten vitamine C, vezels en antioxidanten. Ze zijn ook laag in calorieën en bevatten geen vet, waardoor ze een gezonde toevoeging zijn aan maaltijden. Het kweken van sjalotjes is relatief eenvoudig en kan zowel binnen als buiten worden gedaan. Sjalotjes worden meestal geplant in de herfst en geoogst in de zomer. Ze gedijen goed in goed doorlatende grond en hebben regelmatig water nodig om gezond te blijven.

3. EIK
De eikenboom is een grote, statige boom die behoort tot de beukenfamilie. Er zijn meer dan 400 soorten eikenbomen bekend over de hele wereld, en ze variëren in grootte, vorm en bladkenmerken. Eikenbomen kunnen tot wel 40 meter hoog worden en hebben een brede, uitgestrekte kroon met grote, lobvormige bladeren die vaak verkleuren naar geel, rood of bruin in de herfst. De schors van de eikenboom is vaak ruw en gegroefd en kan variëren van grijs tot bruin van kleur. Eikenbomen groeien langzaam en kunnen honderden jaren oud worden. Ze gedijen het best in goed doorlatende grond en hebben veel zonlicht nodig om te groeien. Eikenbomen zijn ook relatief tolerant voor droogte en kunnen groeien in gebieden met een gematigd klimaat. De eikenboom heeft een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van vele culturen. In Europa en Noord-Amerika werd het hout van de eikenboom bijvoorbeeld gebruikt voor de bouw van schepen, huizen en meubels. Ook zijn eikels in sommige culturen gebruikt als voedsel voor mens en dier. Daarnaast heeft de eikenboom ook een belangrijke ecologische rol. Eikenbomen bieden habitat voor vele dieren, waaronder eekhoorns, vogels en insecten. Eikenbomen zijn ook belangrijk voor de voedselketen, omdat ze eikels produceren die worden gegeten door verschillende soorten dieren, zoals wilde zwijnen, herten en eekhoorns.

4. ATALANTA
De Atalanta vlinder, ook wel de admiraalvlinder genoemd, is een opvallende en bekende vlindersoort die behoort tot de familie Nymphalidae. Ze zijn te vinden in verschillende delen van de wereld, waaronder Europa, Azië en Noord-Amerika. De Atalanta vlinder heeft een opvallend uiterlijk, met een zwarte basis kleur en felrode banden op de vleugels. De achterste vleugels hebben ook witte stippen en een subtiel blauwachtig patroon. Ze hebben een spanwijdte van ongeveer 6 tot 7 cm. De Atalanta vlinder is een migrerende soort die in de zomermaanden vanuit het zuiden naar Noord-Europa en Noord-Amerika trekt. Ze zijn te vinden in een verscheidenheid aan habitats, waaronder tuinen, weilanden, bosranden en langs de kust. De Atalanta vlinder voedt zich met nectar van verschillende bloemen, waaronder distels, vlinderstruiken en brandnetels. De vlinders voeden zich ook met sap uit rottend fruit en worden soms gezien in groepen op vruchten en bloemen. De Atalanta vlinder legt eieren op verschillende soorten planten, waaronder brandnetels. De rupsen van de Atalanta vlinder hebben zwarte strepen en zijn bedekt met kleine stekels. Ze voeden zich met de bladeren van de planten waarop ze worden geboren en verpoppen zich na enkele weken. De Atalanta vlinder heeft een belangrijke rol in het ecosysteem, omdat ze bestuivers zijn en dienen als voedselbron voor verschillende soorten vogels en insecten.

5. SPERZIEBOON
De sperzieboon is een populaire groente die behoort tot de vlinderbloemenfamilie en is nauw verwant aan de gewone boon. Het is een klimmende plant die groeit in warme klimaten en wordt gekweekt voor zijn lange, peulachtige vruchten die als groente worden gegeten. De sperzieboon heeft langwerpige, groene peulen die kunnen groeien tot ongeveer 10-15 cm lang. De peulen hebben een stevige, vlezige textuur en bevatten kleine, ronde zaden. De smaak van sperziebonen is mild en zoet en kan variëren afhankelijk van de manier waarop ze worden bereid. Sperziebonen zijn rijk aan voedingsstoffen en bevatten onder andere vitamine C, vitamine K, vezels en foliumzuur. Ze worden vaak gebruikt in salades, soepen, roerbakgerechten en als bijgerecht bij vlees- en visgerechten. Ze kunnen ook ingeblikt of bevroren worden voor gebruik op een later tijdstip. Sperziebonen zijn relatief gemakkelijk te kweken en vereisen goed gedraineerde grond en veel zonlicht. De planten hebben vaak ondersteuning nodig om omhoog te groeien, zoals een klimrek of stokken. Sperziebonen kunnen in de lente of vroege zomer worden gezaaid en de oogst begint meestal ongeveer 8-10 weken na het zaaien.

6. KOOLMEES
De koolmees is een kleine vogel die veel voorkomt in Europa en Azië. Het is een bekende vogelsoort die in veel tuinen en parken te zien is. De koolmees is ongeveer 10-12 cm lang en heeft een opvallend uiterlijk met een zwart-witte kop en gele borst. De koolmees voedt zich voornamelijk met insecten en spinnen, maar eet ook zaden en fruit. Ze zijn vaak te zien op zoek naar voedsel op takken en bladeren of hangend aan voedersilo's en vogelhuisjes. Koolmezen zijn actieve vogels die snel en wendbaar zijn, en ze staan bekend om hun acrobatische vaardigheden bij het zoeken naar voedsel. De koolmees broedt in holtes, zoals nestkasten en boomholtes, en legt gewoonlijk 7-12 eieren per nest. Beide ouders nemen deel aan het broeden en het voeren van de jongen. De jongen verlaten het nest na ongeveer 3 weken en worden nog enige tijd door de ouders gevoerd en verzorgd. Koolmezen zijn belangrijk in de ecologie, omdat ze een rol spelen in het bestrijden van insectenplagen en zaden helpen verspreiden. Ze worden ook vaak bestudeerd door wetenschappers vanwege hun gedrag en cognitieve vermogens. Zo is bekend dat koolmezen in staat zijn om gereedschap te gebruiken en problemen op te lossen.

7. WATER

8. HONINGBIJ
De honingbij is een belangrijke bestuiver en producent van honing die voorkomt in grote delen van de wereld. Het is een sociaal insect dat in kolonies leeft, waarbij elke kolonie bestaat uit een koningin, werkbijen en darren. De koningin is de enige vruchtbare vrouwelijke bij in de kolonie en haar taak is om eieren te leggen. De werkbijen zijn vrouwtjes die zorgen voor het verzamelen van nectar en stuifmeel, het verzorgen van de larven en het bewaken en verdedigen van de kolonie. De darren zijn mannelijke bijen die alleen voorkomen in de zomer en een belangrijke rol hebben bij de voortplanting van de kolonie. Honingbijen zijn belangrijke bestuivers van planten, waaronder veel gewassen die door de mens worden gebruikt voor voedsel. Ze verzamelen nectar en stuifmeel van bloemen en brengen dit terug naar de bijenkorf waar ze het omzetten in honing. Honing wordt door mensen gebruikt als zoetstof en als ingrediënt in voedsel en dranken.

9. BEUK
De beukenboom is een inheemse boomsoort die veel voorkomt in gematigde klimaatzones in Europa, Azië en Noord-Amerika. Het is een langlevende boom die tot wel 300 jaar oud kan worden en een hoogte van 30 tot 40 meter kan bereiken. De beukenboom heeft een kenmerkende gladde, grijze stam en een dichte, koepelvormige kroon van dicht op elkaar staande takken en bladeren. De bladeren zijn ovaalvormig en hebben een gladde, glanzende structuur met een donkergroene kleur in de zomer en een bronskleurige kleur in de herfst voordat ze afvallen. Beukenbomen zijn belangrijk voor de biodiversiteit van bossen, omdat ze zorgen voor een beschutting voor dieren en insecten en voedsel bieden voor een breed scala aan dieren, zoals eekhoorns, vogels en vleermuizen. Beukenhout wordt gebruikt voor een breed scala aan toepassingen, zoals meubels, vloeren, fineer en houtsnijwerk. In de herfst produceren beukenbomen noten, ook wel beukennootjes genoemd, die door sommige mensen worden gegeten vanwege hun smaak en voedingswaarde. Bovendien wordt de olie die uit de beukennootjes wordt gewonnen gebruikt in de cosmetica-industrie en voor het maken van verf en vernis.

10. SPREEUW
De spreeuw is een zangvogel die voorkomt in grote delen van Europa, Azië en Noord-Afrika. Het is een middelgrote vogel met een zwart, glanzend verenkleed met paars-groene en bronskleurige tinten. In de zomer hebben mannetjes een kenmerkend spikkelig verenkleed met witte stippen, terwijl vrouwtjes een doffer verenkleed hebben. In de winter hebben spreeuwen over het algemeen een minder opvallend verenkleed. Spreeuwen zijn sociale vogels die vaak in grote groepen rondzwerven en complexe vliegformaties kunnen vormen, die bekend staan als spreeuwenzwermen. Deze zwermen kunnen bestaan uit duizenden of zelfs miljoenen vogels en zijn een indrukwekkend gezicht om te zien. De spreeuw staat bekend om zijn melodieuze zang en is een populaire vogel onder vogelliefhebbers. Het is ook een veelvoorkomende soort in stedelijke gebieden, waar ze broeden in nestkasten en gebouwen. In de lente en zomer bouwen ze hun nesten meestal in holtes van bomen of in gebouwen. Spreeuwen voeden zich voornamelijk met insecten, zoals kevers, motten en rupsen, maar eten ook bessen en fruit. Ze hebben een belangrijke rol in de bestrijding van insectenplagen en spelen zo een belangrijke rol in het ecosysteem.

11. VLIER
De vlier, ook wel bekend als de gewone vlier of Sambucus nigra, is een struik of kleine boom die in grote delen van Europa, Noord-Amerika en Azië voorkomt. Het is een veelzijdige plant met verschillende culinaire, medicinale en decoratieve toepassingen. De vlier produceert in de lente grote trossen met geurige, crèmekleurige bloemen die vaak worden gebruikt voor het maken van vlierbloesemsiroop, vlierbloesemthee en andere dranken en desserts. In de herfst produceert de vlier kleine donkerpaarse bessen die vaak worden gebruikt voor het maken van jams, gelei en wijn. De bessen zijn rijk aan antioxidanten en vitamine C. De vlier groeit goed in veel verschillende soorten bodems en klimaten en is daarom gemakkelijk te kweken. Het is een belangrijke voedselbron voor vogels en insecten en speelt een belangrijke rol in het ecosysteem.

12. TOMAAT
De tomaat is een populaire groente die wereldwijd wordt gegeten en in veel gerechten wordt gebruikt. Hoewel de tomaat vaak als een groente wordt beschouwd, is het eigenlijk een fruit omdat het ontstaat uit de bloem van de tomatenplant en zaden bevat. De tomaat is een belangrijke bron van voedingsstoffen zoals vitamine C, vitamine K, kalium en lycopeen, een antioxidant die kan helpen beschermen tegen bepaalde vormen van kanker. Tomaat bevat ook veel water, vezels en weinig calorieën, waardoor het een gezonde keuze is. De tomaat wordt vaak rauw gegeten, in salades, op broodjes en als basis voor sauzen en sappen. In de Italiaanse keuken wordt tomaat vaak gebruikt voor het maken van pizza- en pastasauzen. Tomaten zijn ook een belangrijk ingrediënt in Mexicaanse gerechten zoals salsa en guacamole. Er zijn veel verschillende soorten tomaten, variërend in grootte, kleur en smaak. Zo zijn er bijvoorbeeld cherrytomaten, romatomaten en vleestomaten. Tomaten kunnen ook worden gekweekt in verschillende omgevingen, waaronder in kassen en buiten in de tuin. De tomaat werd in Europa in het begin gezien als giftig en werd voornamelijk gekweekt als sierplant. Pas in de 18e eeuw werd de tomaat geaccepteerd als voedingsmiddel en sindsdien is het uitgegroeid tot een van de meest gegeten groenten ter wereld.

13. AARDE

14. HAZELAAR
De hazelaar is een struik of kleine boom die veel voorkomt in Europa, Azië en delen van Noord-Amerika. De struik produceert een heerlijke noot, de hazelnoot, die zowel rauw als geroosterd gegeten kan worden en gebruikt wordt in verschillende culinaire toepassingen. Naast de noot heeft de hazelaar ook andere toepassingen. De takken van de hazelaar worden gebruikt in de tuinbouw als ondersteuning voor bonen en erwten, en om heggen te vormen. Ook worden de takken soms gebruikt voor het maken van meubels en houtsnijwerk. De hazelaar groeit goed in verschillende soorten bodems en klimaten en is daarom gemakkelijk te kweken. De struik kan worden gekweekt als onderdeel van een voedselbos, maar ook in de tuin of op balkons en terrassen in potten. Naast de commerciële teelt van hazelnoten worden hazelaars vaak aangeplant als sierplant in parken en tuinen vanwege de aantrekkelijke bloemen en herfstkleuren. De hazelaar is ook belangrijk voor de ecologie. De struik is een belangrijke bron van voedsel voor verschillende dieren, zoals eekhoorns, vogels en hazen. Daarnaast speelt de hazelaar een belangrijke rol bij de bestuiving van andere planten in de omgeving.

15. PISSEBED
De pissebed is een klein, ovaalvormig landdier dat behoort tot de kreeftachtigen. Pissebedden hebben een hard uitwendig skelet dat bestaat uit segmenten, waardoor ze zich kunnen oprollen in een balvorm om zichzelf te beschermen tegen roofdieren. Ze hebben 7 paar poten. Oorspronkelijk zijn pissebedden zeedieren. De landpissebedden hebben de zee verlaten, maar hebben hun kieuwen behouden; deze zijn aanwezig in de vorm van aangepaste "poten" van het achterlijf waarmee de dieren in staat zijn zuurstof op te nemen uit hun omgeving. Pissebedden zijn meestal ongeveer 1 cm tot 2 cm lang. Ze zijn grijs of bruin van kleur en hebben een plat lichaam. Pissebedden zijn nachtdieren en voeden zich voornamelijk met dode planten en dieren, en spelen een belangrijke rol in de afbraak van organisch materiaal in de bodem. Pissebedden leven vaak in vochtige omgevingen zoals onder stenen, in composthopen en in de buurt van rotte bomen. Ze zijn ook vaak te vinden in tuinen en in de buurt van huizen. Omdat ze zich voeden met dood en rottend materiaal, kunnen pissebedden nuttig zijn door het opruimen van organisch afval en het vrijgeven van voedingsstoffen die weer door andere planten kunnen worden gebruikt. Pissebedden hebben weinig natuurlijke vijanden, maar kunnen soms worden gegeten door vogels, kikkers, spinnen en sommige insecten.

16. BERGKRISTAL
Bergkristal is een heldere, kleurloze variëteit van kwarts, een mineraal dat in veel verschillende vormen en kleuren voorkomt. Bergkristal is een van de meest voorkomende en bekende edelstenen en wordt over de hele wereld gevonden. De naam "bergkristal" is afgeleid van het Griekse woord "krustallos", wat ijs betekent, vanwege de heldere, glinsterende kwaliteit van het mineraal. Bergkristal wordt vaak gebruikt in sieraden en als decoratieve steen vanwege de prachtige schittering en reflectie van het licht. Bergkristal wordt gewonnen uit mijnen over de hele wereld, waaronder Brazilië, de Verenigde Staten, Madagaskar en Australië. Het wordt ook vaak gevonden als insluitsel in andere mineralen, zoals amethist en rookkwarts.

17. COURGETTE
Courgette is een groente die behoort tot de pompoenfamilie en is afkomstig uit Midden-Amerika. Het heeft een langwerpig, taps toelopend uiterlijk en kan variëren in kleur (van lichtgroen tot donkergroen en zelfs geel). Courgette is een zeer voedzame groente, rijk aan vezels, vitamine C, vitamine B6 en kalium. Het heeft ook een hoog watergehalte en een laag caloriegehalte, waardoor het een uitstekende keuze is voor mensen die op zoek zijn naar een gezonde en voedzame voeding. Courgette kan op verschillende manieren worden bereid, waaronder bakken, grillen, stomen of roosteren. Het kan ook worden gebruikt als ingrediënt in soepen, stoofschotels en salades. Courgette heeft een milde smaak en kan goed worden gecombineerd met andere smaken en kruiden. Courgette is een populaire groente in veel keukens over de hele wereld en kan het hele jaar door worden gekocht, hoewel het hoogseizoen meestal van juni tot september is.

18. LUCHT

19. BOTERSLA
Botersla is een type kropsla met een zachte textuur en een boterachtige smaak. Het heeft grote, ronde bladeren die lichtgroen tot geelgroen van kleur zijn. Botersla wordt vaak gebruikt in salades vanwege de milde smaak en de knapperige textuur. Botersla is rijk aan voedingsstoffen, waaronder vitamine A, vitamine K en foliumzuur. Het is ook een uitstekende bron van vezels en water, waardoor het een gezonde keuze is om te eten. Botersla kan vers worden gekocht bij de meeste supermarkten en boerenmarkten. Het moet worden bewaard in de koelkast om vers te blijven en kan worden gewassen en gesneden voordat het wordt gegeten. Botersla kan op verschillende manieren worden bereid, waaronder als basis voor salades, op broodjes en sandwiches, of als bijgerecht bij andere gerechten. Het kan worden gecombineerd met verschillende smaken en kruiden, zoals balsamicoazijn, olijfolie, noten en fruit, om een heerlijke en voedzame maaltijd te creëren.

20. SPRINGSTAART
Een springstaart is een klein insect dat behoort tot de orde van de Collembola, die voornamelijk voorkomt in vochtige omgevingen zoals bosbodems, weilanden en composthopen. Springstaarten zijn meestal slechts enkele millimeters groot en hebben een kenmerkende springende beweging die hen hun naam heeft gegeven. Springstaarten hebben 6 poten en een langwerpig, wormachtig lichaam dat is bedekt met een beschermende huid. Ze hebben ook een uitklapbare staart, de zogenaamde furcula, die ze gebruiken om snel weg te springen van mogelijke bedreigingen of om te helpen bij het klimmen en bewegen over ruw terrein. Springstaarten voeden zich met organisch materiaal, waaronder schimmels, algen en bacteriën. Ze zijn een belangrijke voedselbron voor andere insecten en kleine dieren zoals vogels en kikkers. Ondanks hun kleine formaat zijn springstaarten van groot belang voor de bodemgezondheid en het behoud van het evenwicht in de natuurlijke omgeving. Ze helpen bij het recyclen van organisch materiaal en spelen een belangrijke rol in het afbreken van bladafval en andere afvalstoffen in de bodem.

21. PAARDENBLOEM
De paardenbloem, wetenschappelijk bekend als Taraxacum officinale, is een plantensoort die in veel delen van de wereld voorkomt. Het wordt vaak (ten onrechte) gezien als een onkruid in tuinen en weilanden, maar het heeft ook een aantal geneeskrachtige eigenschappen en wordt gebruikt als ingrediënt in sommige culinaire gerechten. De paardenbloem heeft diep ingesneden bladeren die lijken op tanden van een leeuw, vandaar de bijnaam "dandelion" in het Engels. De bloemen zijn geel en bloeien in de lente en zomer. De plant heeft een lange, vlezige wortel die tot een diepte van enkele meters kan groeien. Paardenbloemen kunnen ook worden gegeten. Het bevat vitamines A, C, K en B6, evenals mineralen zoals ijzer, calcium en kalium. De bladeren kunnen worden toegevoegd aan salades en de bloemen kunnen worden gebruikt om thee of wijn te maken. Hoewel paardenbloemen vaak als onkruid worden beschouwd, hebben ze een belangrijke rol. Ze bieden voedsel en habitat voor insecten zoals bijen en vlinders, en de diepe wortels helpen bij het vasthouden van water en bij het voorkomen van bodemerosie.

22. TUINSLAK
De tuinslak is een weekdier dat behoort tot de familie van de landslakken. Het is een veelvoorkomende soort in Europa en Noord-Amerika en wordt vaak gevonden in tuinen, parken en bossen. Tuinslakken hebben een zacht, slijmerig lichaam en een karakteristieke kegelvormige schelp op hun rug. De schelpen zijn meestal bruin of geelachtig van kleur en hebben een opvallende spiraalvormige groef langs de buitenkant. Tuinslakken zijn herbivoren en voeden zich met planten, bloemen en groenten. Ze spelen ook een belangrijke rol bij de afbraak van organisch materiaal en dragen bij aan het behoud van een gezonde bodemstructuur. Hoewel tuinslakken vaak worden beschouwd als een plaag in de tuin vanwege hun vraat aan planten, zijn ze ook een belangrijke voedselbron voor veel dieren, zoals vogels, egels en kikkers. Tuinslakken hebben een goed ontwikkeld zintuiglijk systeem en kunnen licht, geluid en geuren waarnemen. Ze hebben ook een unieke voortplantingscyclus waarbij ze zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen hebben en zichzelf kunnen bevruchten, maar ook paren met andere slakken.

23. KNOFLOOK
Knoflook is een plant uit de familie van de lookachtigen en is nauw verwant aan uien, sjalotten en prei. Het wordt al duizenden jaren gebruikt als smaakmaker en medicijn in verschillende culturen over de hele wereld. De knoflookplant heeft smalle bladeren en groeit tot een hoogte van ongeveer 60 cm. De plant produceert een bol, die bestaat uit verschillende secties of "teentjes", die elk bedekt zijn met een dunne laag schil. De teentjes hebben een kenmerkende smaak en geur, die wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van zwavelverbindingen. Knoflook wordt gebruikt om smaak toe te voegen aan vele gerechten, waaronder soepen, stoofschotels, sauzen en marinades. Het kan rauw worden gegeten, gebakken, geroosterd of geplet.

24. REGENWORM
Regenwormen zijn een type ongewerveld dier dat behoort tot de klasse van de oligochaeten, wat betekent "weinig haren". Ze zijn te vinden in de bodem en spelen een belangrijke rol bij het omzetten van organisch materiaal in de bodem en bij het verbeteren van de bodemstructuur. Regenwormen variëren in grootte van enkele millimeters tot meer dan een meter lang, afhankelijk van de soort. Ze hebben een langwerpig lichaam, bestaande uit verschillende segmenten, en zijn bedekt met kleine haartjes. Ze hebben geen longen en ademen door hun huid. Regenwormen voeden zich met organisch materiaal, zoals dode bladeren en plantenresten, en verteren het met behulp van hun maag- en darmstelsel. Tijdens dit proces creëren ze ook wormenmest, dat rijk is aan voedingsstoffen en bijdraagt aan de gezondheid van de bodem. Regenwormen spelen ook een belangrijke rol bij het verbeteren van de bodemstructuur door tunnels te graven, waardoor zuurstof, water en voedingsstoffen dieper in de bodem kunnen doordringen.

25. ESDOORN
Esdoorn is een boomsoort die behoort tot de familie van de Aceraceae. Er zijn ongeveer 128 verschillende soorten esdoorn, waarvan de meeste voorkomen in Azië. Esdoorns zijn bekend om hun karakteristieke bladvorm en kleurrijke herfstverkleuring, waardoor ze vaak worden gebruikt als sierbomen in parken en tuinen. De bladeren van de esdoorn zijn handvormig en hebben meestal 3 tot 5 lobben, afhankelijk van de soort. De bloemen van de esdoorn zijn klein en onopvallend en verschijnen meestal in de lente, voordat de bladeren zich ontvouwen. De vruchten van de esdoorn worden samara's genoemd en hebben vleugels die hen helpen zich te verspreiden door de wind. Sommige soorten esdoorn worden ook gebruikt voor hun sap, dat wordt gewonnen door in het voorjaar een gat in de bast te boren en een emmer of buisje eronder te plaatsen om het sap op te vangen. Het sap wordt vervolgens gekookt om ahornsiroop te maken, dat wordt gebruikt als zoetstof. Esdoorns hebben ook enige culturele en symbolische betekenis. In Canada staat de esdoornblad afgebeeld op de nationale vlag en wordt het beschouwd als een nationaal symbool. In de Verenigde Staten is de esdoorn het symbool van de staat Vermont en staat het bekend als de "Maple Syrup State".

26. KRUISSPIN
De kruisspin is een inheemse spin in Europa en behoort tot de familie van de wielwebspinnen. Het is een van de meest voorkomende en bekende spinnensoorten in Europa en is gemakkelijk te herkennen aan het kruisvormige patroon op de bovenkant van het achterlijf. Kruisspinnen zijn over het algemeen bruin of grijs van kleur en hebben lange, slanke poten. Vrouwtjes zijn meestal groter dan mannetjes en kunnen tot 20 millimeter lang worden, terwijl mannetjes slechts ongeveer de helft van die grootte zijn. Kruisspinnen maken grote wielvormige webben om prooien te vangen, zoals vliegen, muggen en andere insecten. Het is interessant om op te merken dat kruisspinnen een soort giftige beet hebben, maar hun gif is over het algemeen niet schadelijk voor mensen. In feite kunnen kruisspinnen nuttig zijn voor het vangen van insecten in en rondom huizen en tuinen. Kruisspinnen hebben een kort broedseizoen in de late zomer en vroege herfst. He vrouwtje kan tot 1.000 eitjes leggen en zorgt voor de eieren totdat ze uitkomen. Na het uitkomen van de eieren verlaten de jonge spinnen het nest en beginnen ze hun eigen webben te maken om voedsel te vangen.

27.APATIET
Apatiet is een groep van mineralen die veel voorkomt in de aardkorst en wordt gevonden in verschillende kleuren en variëteiten. De naam "apatiet" komt van het Griekse woord "apatē", wat "bedrog" betekent, omdat sommige varianten van apatiet vaak werden verward met andere mineralen. Apatiet is een belangrijke bron van fosfor, dat een essentiële voedingsstof is voor planten en dieren. Het wordt vaak gebruikt als meststof en in de productie van voedingsmiddelen en dierenvoeders. Apatiet wordt gebruikt in verschillende industriële toepassingen, zoals de productie van kunstmest, verf, glas en keramiek. Het wordt ook gebruikt als edelsteen en in de sieradenindustrie (vooral de blauwe variant ).

28. HUISMUS
De huismus is een kleine zangvogel die veel voorkomt in stedelijke en landelijke gebieden in Europa, Azië en Noord-Afrika. Het is een van de meest voorkomende vogelsoorten in Nederland en België. Huismussen zijn sociale vogels en leven in kolonies of groepen, waarbij ze vaak dicht bij elkaar nestelen. Ze zijn te herkennen aan hun grijze kruin, bruine veren en witte wangen bij de mannetjes, terwijl de vrouwtjes een iets saaiere kleur hebben. Hun zang is luid en vrolijk. Huismussen voeden zich voornamelijk met zaden, maar ook insecten en ander klein voedsel worden gegeten. Ze zijn meestal te vinden in de buurt van huizen, waar ze profiteren van menselijk afval en tuinen. In de winter kunnen ze echter ook in grotere groepen in het wild worden gevonden, waar ze zich vaak voeden met overgebleven graan of zaad. De huismus is al vele jaren een geliefde vogel bij mensen vanwege zijn sociale karakter en vrolijke gezang. Helaas gaat de huismuspopulatie in Europa de laatste decennia sterk achteruit. Mensen kunnen de huismus helpen door het planten van struiken en bomen, het aanbieden van nestkasten en het creëren van voedzame tuinen, waardoor de huismus een betere kans krijgt om te overleven.

29. DOPERWT
De doperwt, ook wel erwt genoemd, is een groente die tot de vlinderbloemenfamilie behoort. Het is een eenjarige plant die oorspronkelijk uit het Midden-Oosten komt, maar tegenwoordig wereldwijd wordt verbouwd. De doperwt groeit in peulen die aan de plant hangen en kan vers of gedroogd worden gegeten. Het is een veelzijdige groente die vaak wordt gebruikt in salades, soepen, stoofschotels en als bijgerecht. Doperwten zijn rijk aan voedingsstoffen zoals vitamine C, vitamine K, vezels en plantaardige eiwitten. Ze zijn ook laag in vet en calorieën. Doperwten zijn gemakkelijk te kweken en kunnen worden geteeld in de meeste tuinen en ook balkons. Ze doen het goed in koelere klimaten en worden meestal in het voorjaar gezaaid en geoogst in de zomer.

30. KLEIN KOOLWITJE
Het klein koolwitje (Pieris rapae) is een vlindersoort die veel voorkomt in Europa en Azië, en inmiddels ook is geïntroduceerd in andere delen van de wereld, waaronder Noord-Amerika en Australië. Het is een witte vlinder met zwarte vlekken op de vleugels, die een spanwijdte van ongeveer 4,5 cm heeft. De rupsen van het klein koolwitje voeden zich met koolplanten en andere kruisbloemige planten. De volwassen vlinders voeden zich daarentegen met nectar van verschillende bloemen, zoals paardenbloemen en koolzaad. Het klein koolwitje heeft een snelle levenscyclus en kan meerdere generaties per jaar hebben. De vrouwtjes leggen hun eieren op de onderkant van bladeren van koolplanten en de rupsen komen na ongeveer een week uit. De rupsen voeden zich gedurende ongeveer 3 weken voordat ze zich verpoppen en uitgroeien tot volwassen vlinders. Het kleine koolwitje heeft een belangrijke rol in de bestuiving van bloemen.

31. VUUR

32. PAARDENKASTANJE
De paardenkastanje (Aesculus hippocastanum) is een boomsoort die veel voorkomt in Europa en West-Azië. De boom kan wel 30 tot 40 meter hoog worden en heeft een brede kroon. De bladeren zijn handvormig en bestaan uit 5 tot 7 deelblaadjes. De bloemen van de paardenkastanje zijn groot en wit of roze van kleur. Ze bloeien in het voorjaar en trekken veel bijen en andere insecten aan. Na de bloei ontstaan er bolsterachtige vruchten, die elk 1 of 2 grote, bruine kastanjes bevatten.

33. AUGURK
De augurk is een groente die veel wordt gebruikt in salades, sandwiches en als bijgerecht. Het is eigenlijk een ingelegde komkommer, die vaak wordt bewaard in een oplossing van azijn en kruiden. De oorsprong van de augurk ligt waarschijnlijk in India, waar deze al meer dan 4.000 jaar geleden werd geteeld. Via de handelsroutes kwam de augurk uiteindelijk in Europa terecht. Augurken groeien aan een klimplant die tot wel 2 meter hoog kan worden. De plant heeft grote bladeren en bloeit met gele bloemen. De augurk zelf is een langwerpige, groene vrucht die ongeveer 10 cm lang kan worden. Als de augurk langer aan de plant blijft hangen, kan deze geel worden en uiteindelijk uitgroeien tot een komkommer. Augurken zijn rijk aan vitamine C en bevatten daarnaast ook mineralen zoals kalium, magnesium en calcium. Ze zijn laag in calorieën en bevatten weinig vet. Augurken hebben ook een hoog watergehalte, wat ze tot een verfrissende snack maakt. Augurken worden vaak ingemaakt in een oplossing van azijn, zout, suiker en kruiden zoals dille, mosterdzaad en knoflook. Dit zorgt voor een zure smaak en het knapperige mondgevoel van de augurk. In de supermarkt zijn augurken vaak verkrijgbaar in glazen potten.

34. OORWORM
De oorworm is een insect dat behoort tot de orde van de Dermaptera. Er zijn ongeveer 2.000 soorten oorwormen bekend, die voornamelijk voorkomen in warmere klimaten. De naam "oorworm" komt van het oude bijgeloof dat deze insecten zich in de oren van mensen zouden boren, wat gelukkig niet waar is. Oorwormen hebben een langwerpig lichaam met een platte kop en een paar krachtige kaken. De meeste soorten zijn ongeveer 1 tot 3 cm lang en hebben opvallende, vaak gebogen, cerci of "oren" aan hun achterlijf. Deze cerci worden gebruikt voor balans, communicatie en verdediging. Oorwormen zijn voornamelijk 's nachts actief en leven vooral van plantenmateriaal en kleine insecten. Oorwormen zijn geen sociale insecten en leven meestal alleen. Oorwormen zijn bekend om hun gedrag van moederzorg. Vrouwelijke oorwormen bouwen ondergrondse nesten en zorgen voor hun eieren en larven totdat ze volwassen zijn. Oorwormen hebben ook een interessant seksleven, waarbij mannelijke oorwormen soms hun genitaliën afbreken tijdens de paring als een manier om te voorkomen dat andere mannetjes nakomelingen krijgen met hetzelfde vrouwtje. Over het algemeen zijn oorwormen nuttige insecten, omdat ze zich voeden met andere insecten die schadelijk kunnen zijn voor planten.

35. GROND

36. BOTERBLOEM
De boterbloem is een bloeiende plant die behoort tot de ranonkelfamilie (Ranunculaceae). De plant komt veel voor in Europa, Noord-Amerika en Azië. Er zijn meer dan 400 soorten boterbloemen, variërend in kleur van heldergeel tot lichtoranje. De meest voorkomende soorten in Europa zijn de gewone boterbloem (Ranunculus acris) en de kruipende boterbloem (Ranunculus repens). De boterbloem groeit voornamelijk op vochtige, zure gronden en langs waterkanten. De plant heeft kleine, gele bloemen met 5 tot 7 bloemblaadjes die elk een honingmerk hebben om bijen en andere bestuivers aan te trekken. Na de bloei ontstaan er kleine, ronde zaadjes die door de wind worden verspreid. De boterbloem kan bij consumptie giftig zijn voor zowel mens als dier vanwege de aanwezigheid van het giftige glycoside ranunculine. Het aanraken van de plant kan ook huidirritatie veroorzaken bij sommige mensen.

37. DAGPAUWOOG
De dagpauwoog (Aglais io) is een prachtige vlinder die voorkomt in Europa en Azië. De vlinder heeft zijn naam te danken aan de oogvormige vlekken op zijn vleugels, die lijken op de ogen van een pauw. De dagpauwoog is een van de bekendste en meest voorkomende vlinders in Europa en wordt vaak in tuinen en parken gezien. De dagpauwoog heeft een spanwijdte van ongeveer 5-7 centimeter en heeft opvallende, bontgekleurde vleugels met oranje, zwarte en blauwe patronen. De vlinder leeft voornamelijk van nectar uit bloemen en heeft een voorkeur voor distels en brandnetels. De dagpauwoog overwintert als vlinder en wordt vaak gezien zodra de eerste zonnestralen in de lente tevoorschijn komen. Helaas gaat het niet goed met de dagpauwoog en is zijn aantal in sommige delen van Europa afgenomen.

38. WITTE CHAMPIGNON
De witte champignon is een van de meest gegeten paddenstoelen ter wereld. Het is een eetbare paddenstoel die tot de familie van de Agaricaceae behoort en zijn wetenschappelijke naam is Agaricus bisporus. De champignon heeft een kenmerkende ronde vorm met een witte hoed en steel. De hoed heeft een diameter van ongeveer 5 tot 10 centimeter en kan zowel plat als bolvormig zijn. De steel is cilindrisch van vorm en heeft een lengte van ongeveer 6 tot 10 centimeter. De witte champignon is een veelzijdige paddenstoel en kan op verschillende manieren worden bereid. Hij kan worden gebakken, gekookt, gegrild, gestoomd of rauw worden gegeten. De witte champignon wordt vaak gebruikt als ingrediënt in soepen, stoofschotels, salades, sauzen en als bijgerecht bij vlees- en visgerechten. De champignon is een goede bron van voedingsstoffen, waaronder eiwitten, vezels, vitamines en mineralen. Het is ook laag in calorieën en vetten.

39. DUIZENDPOOT
Duizendpoten zijn geleedpotige dieren die behoren tot de klasse van de Chilopoda. Ze hebben een langwerpig lichaam dat bestaat uit meerdere segmenten, elk met één paar poten. Ondanks hun naam hebben duizendpoten niet echt duizend poten, maar het aantal poten kan variëren van ongeveer 30 tot meer dan 300, afhankelijk van de soort. Duizendpoten zijn vaak te vinden in vochtige omgevingen, zoals onder rotsen, bladeren en houtblokken. Ze zijn voornamelijk nachtdieren en voeden zich met kleine ongewervelde dieren, zoals insecten, spinnen en wormen. Sommige grotere soorten duizendpoten kunnen zelfs kleine gewervelde dieren, zoals hagedissen en muizen, aanvallen en doden. Hoewel duizendpoten er soms eng uitzien vanwege hun vele poten en snelheid, zijn de meeste soorten ongevaarlijk voor mensen. In het algemeen zijn duizendpoten nuttige dieren, omdat ze helpen bij het bestrijden van insectenplagen in de omgeving waarin ze leven.

40. MAIS
Mais is een belangrijk gewas dat wordt verbouwd in veel delen van de wereld. Het is een graanplant die behoort tot de familie van de grassen en kan groeien tot een hoogte van wel 3 meter. Mais heeft een lange geschiedenis van gebruik door inheemse volkeren in de Amerika's, die het hebben geselecteerd en gekweekt voor voedsel, veevoer en als materiaal voor het maken van manden en andere voorwerpen. Tegenwoordig wordt het verbouwd voor een breed scala aan toepassingen, waaronder voeding voor mens en dier, biobrandstof, industrieel gebruik en zelfs als decoratie. De meest voorkomende soorten mais zijn zoete mais, veldmais en popmais. Zoete mais is de meest gegeten soort, vooral als groente in de keuken, terwijl veldmais voornamelijk wordt gebruikt als veevoer en voor de productie van maïsmeel en maïsolie. Popmais is een speciale variant die wordt gebruikt om popcorn te maken. Mais bevat veel voedingsstoffen, waaronder koolhydraten, vezels, eiwitten en vitamines en mineralen zoals vitamine B6, foliumzuur en magnesium.

41. ROZENKWARTS
Rozenkwarts is een mineraal dat behoort tot de kwartsfamilie en wordt gewaardeerd om zijn zachte roze kleur. Het wordt vaak gebruikt als edelsteen in sieraden en andere decoratieve voorwerpen. Rozenkwarts heeft een hardheid van 7 op de schaal van Mohs en wordt voornamelijk gevonden in Brazilië, Madagascar, India, Zuid-Afrika en de Verenigde Staten. De schaal van Mohs is een schaal die wordt gebruikt om de hardheid van mineralen te meten. Het werd in 1812 bedacht door de Duitse geoloog Friedrich Mohs en is nog steeds een standaard in de mineralogie en geologie. De schaal van Mohs bestaat uit 10 mineralen, gerangschikt van 1 tot 10 op basis van hun hardheid, waarbij 1 de zachtste is en 10 de hardste. Elk mineraal op de schaal kan worden gebruikt om de hardheid van een ander mineraal te testen door te zien of het het andere mineraal kan krassen.

42. BRANDNETEL
De brandnetel is een veel voorkomende plant met stekelige haren die bij aanraking een brandend gevoel en jeuk kan veroorzaken. De wetenschappelijke naam van de brandnetel is Urtica dioica en hij behoort tot de brandnetelfamilie (Urticaceae). De plant groeit op vochtige plaatsen en is te vinden in heel Europa en Azië. De brandnetel kan tot 2 meter hoog worden en heeft gekartelde bladeren en kleine, groenachtige bloemen die in trossen groeien. Brandnetels worden al eeuwenlang gebruikt in de traditionele geneeskunde vanwege hun ontstekingsremmende en pijnstillende eigenschappen. Ze worden ook gebruikt als voedselbron, omdat ze rijk zijn aan voedingsstoffen zoals vitamine C, ijzer en calcium. Naast hun medicinale en voedingswaarde hebben brandnetels ook een rol in de natuur. Ze zijn bijvoorbeeld een belangrijke voedselbron voor rupsen van verschillende vlindersoorten.

43. WEGMIER
Mieren zijn kleine insecten die behoren tot de orde van Hymenoptera en de familie Formicidae. Ze zijn wereldwijd verspreid en er zijn meer dan 12.000 verschillende soorten bekend. Mieren zijn sociale insecten die in kolonies leven, waarin verschillende taken worden uitgevoerd door verschillende 'soorten', zoals de koningin, de werksters en de mannetjes. De koningin is verantwoordelijk voor het leggen van eieren en het produceren van nieuwe mieren. De werksters zijn onvruchtbare vrouwtjes die de taken in de kolonie uitvoeren, zoals voedsel verzamelen, nestonderhoud en het verzorgen van de larven. De mannetjes zijn verantwoordelijk voor de voortplanting en sterven kort na het paren. In Nederland komen 148 soorten mieren voor. Een van de meeste voorkomende mieren is de zwarte wegmier. De zwarte wegmier, ook wel de gewone wegmier genoemd, is een veel voorkomende mierensoort in Nederland en België. De wetenschappelijke naam van deze soort is Lasius niger. De mieren zijn overwegend zwart van kleur, hebben een lengte van ongeveer 3-5 mm en hebben een karakteristiek gebogen antenne. Ze zijn te vinden in diverse omgevingen, zoals in tuinen, parken en langs wegen. Deze mierensoort leeft in grote kolonies, die kunnen variëren van enkele duizenden tot wel honderdduizenden individuen. De kolonie bestaat uit een koningin, mannetjes en werksters. De werksters zijn de enige mieren die voedsel zoeken en de kolonie verzorgen. De zwarte wegmieren zijn alleseters en eten onder andere kleine insecten, zoetigheden en zaden. Deze mierensoort is belangrijk voor het ecosysteem, omdat ze bijdragen aan het verspreiden van zaden en het bestrijden van insectenplagen. Daarnaast hebben ze een belangrijke rol in het verbeteren van de bodemkwaliteit, doordat ze organisch materiaal omzetten in voedingsstoffen voor planten.

44. WORTEL
De wortel is een wortelgewas en behoort tot de familie Apiaceae. Het is een veelgebruikte groente over de hele wereld en wordt gewaardeerd om zijn zoete smaak, knapperige textuur en hoge voedingswaarde. Wortels zijn rijk aan vezels, vitamine A, vitamine C, vitamine K, kalium en andere mineralen en antioxidanten. Er zijn verschillende soorten wortels, waaronder de bekende oranje wortel, maar er zijn ook paarse, gele en witte varianten. De oranje kleur van de wortel komt van de aanwezigheid van bètacaroteen, een voorloper van vitamine A. Wortels worden vaak rauw gegeten als snack, maar worden ook gebruikt in soepen, stoofschotels, salades en als bijgerecht bij veel hoofdgerechten.

45. VLIEGENZWAM
De vliegenzwam (Amanita muscaria) is een opvallende paddenstoel met een rood met witte hoed en witte plaatjes eronder. Hij groeit in symbiose met bomen en struiken, zoals de berk, den en eik. Symbiose is een biologische interactie waarbij twee verschillende organismen van verschillende soorten op zo'n manier samenleven dat beide organismen er voordeel van hebben. De naam 'vliegenzwam' komt waarschijnlijk van het feit dat deze paddenstoel vaak wordt gezien met vliegen erop of eromheen. In oude tijden geloofde men zelfs dat de paddenstoel diende als val voor vliegen en insecten. Het woord 'zwam' is afgeleid van het Oudnederlandse woord 'swammen', wat 'slijm' of 'schimmel' betekent. Het eten van deze paddenstoel kan leiden tot hallucinaties en andere bijwerkingen zoals misselijkheid, braken en verwardheid. Daarom moet je ze niet eten.

46. SPINAZIE
Spinazie is een groene bladgroente die behoort tot de familie van de amaranten (Amaranthaceae). Het is een van de meest populaire groenten ter wereld en staat bekend om zijn rijke voedingsstoffen, waaronder vitamine C, vitamine K, ijzer en calcium. Spinazie groeit het beste in een koele omgeving en wordt meestal in het voorjaar en najaar geoogst. Het kan zowel rauw als gekookt worden gegeten en wordt vaak gebruikt in salades, smoothies, soepen, sauzen en als bijgerecht. Een interessant weetje over spinazie is dat het een rijke bron van nitraat is, wat door het lichaam wordt omgezet in stikstofmonoxide, wat kan helpen de bloeddruk te verlagen en de bloedtoevoer naar de spieren te verbeteren. Het idee dat spinazie buitengewoon rijk is aan ijzer is echter een mythe. Spinazie bevat wel ijzer, maar niet zoveel als vroeger werd gedacht.

47. ZON

48. MEREL
De merel is een zangvogel die behoort tot de familie van lijsters. De mannetjes hebben een zwart verenkleed en een felgeel snaveltje, terwijl de vrouwtjes een bruine kleur hebben met een lichter gekleurde borst. Merels zijn inheems in Europa, Azië en Noord-Afrika en zijn te vinden in diverse habitats, waaronder tuinen, parken, bossen en open velden. De merel staat bekend om zijn prachtige zang, die vooral in de vroege ochtend en late avond te horen is. Het is een territoriale vogel die zijn territorium fel verdedigt tegen indringers. Merels zijn alleseters en voeden zich met een breed scala aan voedsel, waaronder insecten, wormen, bessen en fruit. In de lente bouwen ze een nest van gras en takjes, meestal in een struik of boom, waarin ze hun eieren leggen en uitbroeden. De merel heeft een belangrijke rol in de verspreiding van zaden, doordat ze bessen eten en de zaden vervolgens verspreiden via hun uitwerpselen.

49. AMETHIST
De amethist is een paarse variant van kwarts. Het is een van de meest populaire edelstenen ter wereld vanwege de mooie kleur en betaalbaarheid. De paarse kleur van de amethist wordt veroorzaakt door sporen van ijzer en soms mangaan. De kleur kan variëren van licht tot donker paars en soms is er kleurverloop te zien. De amethist is al eeuwenlang een geliefde edelsteen. In het oude Egypte werden amethisten gebruikt voor decoratie en als amulet om bescherming te bieden. In de middeleeuwen werd de steen gezien als een symbool van koninklijkheid en werd deze vaak gebruikt in kroonjuwelen. Tegenwoordig wordt de amethist nog steeds gewaardeerd om zijn schoonheid en wordt deze vaak gebruikt in sieraden en als decoratie. Amethisten worden wereldwijd gevonden, waaronder in Brazilië, Uruguay, Zambia en Madagaskar. De grootste amethist-kristallen ter wereld zijn gevonden in Rio Grande do Sul in Brazilië.

50. ANDIJVIE
Andijvie is een bladgroente die in Nederland veel wordt gegeten. Het behoort tot de familie van de composieten, waar ook sla, witlof en artisjok onder vallen. De smaak van andijvie is enigszins bitter en het heeft een knapperige textuur. Andijvie is een rijke bron van voedingsstoffen zoals vitamine C, vitamine K, calcium en ijzer. Het is ook een goede bron van vezels en bevat weinig calorieën, waardoor het populair is onder mensen die op hun gewicht letten. Andijvie wordt vaak gegeten als stamppot, maar kan ook rauw worden gegeten in salades of gestoomd of gewokt worden als bijgerecht.

51. VLINDERSTRUIK
De vlinderstruik, ook wel bekend als Buddleja, is een struik die bekend staat om zijn aantrekkingskracht op vlinders en andere bestuivers. De plant komt oorspronkelijk uit China en wordt nu over de hele wereld gekweekt als sierplant vanwege zijn mooie bloemen en zijn functie als voedselbron voor vlinders en bijen. De vlinderstruik kan in hoogte variëren van ongeveer 1 tot 5 meter en heeft meestal lange, dunne bladeren. De bloemen kunnen verschillende kleuren hebben, waaronder paars, roze, wit en geel, en hebben een zoete geur. De bloei van de vlinderstruik begint meestal in de zomer en kan doorlopen tot in de herfst.

52. VLAAMSE GAAI
De Vlaamse gaai is een opvallende vogelsoort die voorkomt in Europa en Azië. Het is een middelgrote vogel die ongeveer 30 centimeter lang wordt en een spanwijdte van ongeveer 55 centimeter heeft. De Vlaamse gaai heeft een opvallend uiterlijk met zijn blauwe vleugels, witte stuit en zwarte kop met witte keel en wenkbrauwstreep. De Vlaamse gaai is een alleseter en eet zowel plantaardig als dierlijk voedsel. Hij eet bijvoorbeeld zaden, noten, vruchten en insecten. De Vlaamse gaai is ook een belangrijke verspreider van eikels en andere zaden, omdat hij deze in de grond verstopt en ze later kan terugvinden. De Vlaamse gaai is een slimme vogel die bekend staat om zijn vermogen om geluiden en stemmen na te bootsen. Hij heeft ook een opvallend territoriumgedrag en kan luidruchtig zijn tijdens het verdedigen van zijn territorium. De Vlaamse gaai is vaak te vinden in loofbossen en parken en is ook een veelvoorkomende vogel in stedelijke gebieden.

53. SNIJBIET
Snijbiet, ook wel warmoes genoemd, is een groente die behoort tot de bietenfamilie en wordt geteeld om de dikke, malse bladeren en stelen die boordevol voedingsstoffen zitten. De plant heeft grote, donkergroene bladeren met felgekleurde nerven in de kleuren rood, geel, oranje of wit, afhankelijk van de variant. Snijbiet heeft een licht bittere smaak en kan zowel rauw als gekookt gegeten worden. Het is een veelzijdige groente die kan worden gebruikt in salades, roerbakgerechten, soepen en stoofschotels. Snijbiet is een goede bron van vitamine A, C en K, foliumzuur, ijzer, kalium en magnesium. Het is ook een goede bron van voedingsvezels en bevat weinig calorieën.

54. MADELIEF
De madelief, ook wel bekend als Bellis perennis, is een vaste plant die behoort tot de composietenfamilie. Het is een veel voorkomende plant in grasvelden, weilanden en langs wegen en paden. De bloemen van de madelief zijn wit met gele hartjes en hebben karakteristieke witte bloemblaadjes met gekartelde randen. De plant is niet alleen geliefd vanwege zijn mooie bloemen, maar ook vanwege zijn geneeskrachtige eigenschappen. Zo wordt het vaak gebruikt als pijnstiller en ontstekingsremmer. Ook wordt madelief wel gebruikt bij huidproblemen, zoals eczeem.

55. PEUL
De peul is een eetbare vrucht die wordt geproduceerd door planten van het geslacht Pisum, ook wel bekend als erwten. Peulen worden vaak gekweekt voor hun zaden, die rijk zijn aan eiwitten en koolhydraten en daarom een belangrijk voedselgewas zijn. Peulen worden ook gegeten als groente, vooral als ze jong en mals zijn. Ze zijn een goede bron van voedingsstoffen zoals vitamine C, vitamine A en ijzer. Peulen groeien aan klimplanten die zich omhoog winden langs een hek of stok. De planten bloeien in het voorjaar met witte, roze of paarse bloemen en produceren dan lange, platte peulen die uitgroeien tot zo'n 10 centimeter lang. Peulen moeten worden geoogst voordat ze te oud worden, anders worden ze taai en vezelig.

56. ROODBORSTJE
Het roodborstje is een kleine zangvogel die vooral bekend staat om zijn opvallende oranje-rode borst. Ze behoren tot de familie van de vliegenvangers en zijn ongeveer 14 cm groot. Het mannetje en het vrouwtje hebben een vergelijkbare uitstraling, hoewel het mannetje meestal helderder van kleur is. Roodborstjes zijn wijdverspreid in Europa, Azië en Noord-Afrika en komen ook voor in delen van Noord-Amerika. Ze leven in verschillende habitats, zoals bossen, parken, tuinen en struikgewas, en zijn bekend om hun tamheid en nieuwsgierigheid naar mensen. Het roodborstje is een insecteneter, maar voedt zich ook met bessen en zaden. Ze zijn vooral actief tijdens de dag en zijn in staat om te zingen gedurende het hele jaar, zelfs in de winter wanneer de meeste andere vogels zwijgen. Roodborstjes staan bekend om hun melodieuze zang, die kan worden gebruikt om hun territorium te markeren en om een partner aan te trekken.

57. GESCHUBDE INKTZWAM
De geschubde inktzwam, ook bekend als Coprinus comatus, is een paddenstoel die in de meeste delen van de wereld voorkomt. Hij heeft een karakteristiek uiterlijk en kan gemakkelijk worden herkend door de lange, cilindrische hoed, bedekt met grote witte schubben die naar beneden hangen, en de donkere, inktachtige sporen die zich ontwikkelen naarmate de paddenstoel ouder wordt. De geschubde inktzwam groeit meestal in groepen in graslanden, tuinen, parken en langs wegen.

58. RADIJS
Radijs (Raphanus sativus) is een plant uit de kruisbloemenfamilie (Brassicaceae) en wordt voornamelijk geteeld vanwege zijn eetbare wortel. De wortel is knapperig en heeft een pittige smaak. Radijsjes zijn over het algemeen klein en rond van vorm en hebben een rode, witte of zwarte schil, afhankelijk van de variant. Radijs is een snelgroeiende groente en kan al na 4 weken na het zaaien worden geoogst. Het is een rijke bron van vitamine C en bevat ook vezels, kalium en verschillende antioxidanten. Radijs kan rauw worden gegeten in salades of als snack en kan ook worden gekookt of gebakken als bijgerecht.