De tijd van Corona doet wat mensen. Ook met de mensen van BuurtLAB. Veel thuis. Vaak achter een beeldscherm. Weinig ontmoetingen. Binnen. Klein leven.
Om al die beslommeringen een beetje het hoofd te bieden doet Bart vroeg in de ochtend yoga. De spanningen op zijn nek en rug hebben geleid tot een heuse nekhernia. Yoga ontspant.
Edward start de dag met ademhalingsoefeningen en meditatie. Proberen wat rust in dat koppie te krijgen, want die staat altijd op aan. Aan om te gaan. Iets te doen. Ergens de schouders onder te. zetten.
De jongens worden wat ouder en moeten gaan snijden in wat ze doen op een dag. Zo gaat dat. Je kunt niet alles blijven doen:
En de buurt in.
En activiteiten doen.
En iets nieuws bedenken.
En een plan schrijven.
En het geld erbij zoeken.
En de bonnetjes inboeken.
En het kantoor fris en schoon houden.
En de opslag aan kant maken.
En groenonderhoud op een Ravottuhplek.
En training geven aan sportleiders.
En moestuinen sjouwen door het hele land.
En dan heb je te weinig tijd om je voor de volle 100% te richten op dat waar je van bent.
Het is ochtend en Edward is net klaar met zijn ademhalingsoefeningen en zit weer fris in zijn hoofd. Klaar om wat te gaan doen. Dit keer het afbranden van alle oude verflagen van de oude deuren in zijn huis. Laag voor laag . Totdat een kale deur over is. Hij geniet ervan. Iets terugbrengen naar de kern in alle eenvoud en simpelheid.
En ondertussen draait zijn brein op volle toeren. Gedachten over BuurtLAB.
Terwijl hij met een verfbrander en een plamuurmes in zijn handen staat, gaat de telefoon. Bart.
‘Mogguh! Zo, lekker aan de yoga geweest?’ opent Edward. ‘Ja, het zat weer eens aardig vast in die nek. Weinig ruimte in mijn hoofd en als dat dan blijft op een dag, komt er ook niet veel uit. Maar ik hoor allemaal geluiden. Wat ben jij aan doen dan?’ antwoordt Bart. ‘Ik sta verf te strippen van die oude deuren. Wat een werk man! Zoveel oude lagen verf. Ben het al 14 jaar van plan. Gelukkig is er nu Corona en heb ik eindelijk de tijd.’ legt Edward uit. ‘Dat is wel het beste Ed. Alles er af. Kaal. Maar waarom doe je dat zelf? Dat kun je toch beter laten doen? Ik besteed de meeste klussen in huis uit. Anders heb ik geen tijd voor belangrijke zaken zoals yoga en fietsen.’ zegt Bart verbaasd. Tja, daar heeft’ie wel een punt.
Waarom alles zelf doen?
Maar Edward is Edward en gaat weer verder met zijn klus en ondertussen kauwend op het telefoongesprek. En dan gaat dat brein met hem aan de haal. Legt’ie verbindingen. Rijzen er vragen. Waarom strippen we dat BuurtLAB niet eens goed? Niet en..en..en. Maar terug naar de essentie. Laag voor laag eraf. Zodat je weer ziet wat het is. En Bart heeft gelijk, dat moeten wij niet zelf doen.
Edward pakt zijn telefoon en appt Bart. ‘Ha! Nog eens nagedacht. We moeten terug naar de basis met BuurtLAB. En je hebt gelijk, we moeten niet alles zelf doen. Ik ga H. bellen. Mee eens?’
‘Ha. H. lijkt mij goed. Maar wat gaat dat kosten?’ antwoordt Bart. Typisch Bart. Altijd alert op de kosten. De yoga houdt hem scherp.
Dat doet Corona.
