’Het hart van Crooswijk beweegt ook op sneakers'

Noem Rafael Krijgsman geen vrijwilliger, want dat is hij niet. De geboren en getogen Crooswijker is in zijn wijk vooral een bezig baasje. Hij doet leuke dingen, omdat hij ‘geen rust in zijn kont heeft’. Tegelijkertijd vindt hij het prettig om samen met mensen in beweging te zijn. Soms letterlijk, maar vooral om de wijk op te stomen in de vaart der volkeren.

Rafael is naast ‘bezig baasje’ ook een hardloper. Dan zit het met atletiekvereniging PAC om de hoek rond de Kralingse Plas natuurlijk wel snor, zou je denken. Maar nee, voor Rafael is de hele stad zijn parcours. ‘Niet iedere keer hetzelfde rondje door het Kralingse Bos. Crooswijk Runners loopt op allerlei plekken door de hele stad.’ En op deze manier krijgt hij de mensen graag in beweging voor uiteindelijk een hoger doel: ‘Dat wijkbewoners elkaar leren kennen. En van het een komt het ander.’

De interieurarchitect van beroep bracht ooit jongeren uit de wijk in beweging. ‘Onder de naam Crooswijk Running Clinics liepen we dan vijf keer en sloten we de clinic af met de Kika Run. Zo leerde ik de jeugd in de wijk kennen. Daarna ontstond Crooswijk Runners omdat Iris Schiebergen van de inmiddels gesloten koffiebar CROOS een hardlooptrainer zocht.’ En als dan eenmaal de bal gaat rollen, of in het geval van Rafael de schoenen gaan lopen, is er geen houden meer aan.

De aanpak van Rafael in de wijk is eenvoudig. ‘Praat met elkaar, spreek elkaar aan. Daar haal je uiteindelijk de winst. Alles wat ik doe, doe ik niet alleen maar altijd met andere mensen in de wijk. Zo ken ik ook BuurtLAB en DOCK. En waar ik dingen organiseer, zoals Camping Crooswijk, doe ik dat natuurlijk altijd met andere mensen. Eigenlijk speelt er genoeg in de wijk, alleen weten mensen het niet altijd van elkaar.’ Dat kan bij Rafael niet bestaan. Hij veert juist op bij synergie.

Inmiddels is Rafael ook wijkraadslid. Hij is geen vergadertijger en al helemaal geen man van post-its. ‘Dan wil ik er wel eens met een gestrekt been in gaan om zaken voor elkaar te krijgen, want dat is nodig. De wijk is aan het verschralen. Voor een hapje eten moet je de wijk uit. Dat kan natuurlijk niet.’ De wijk heeft een grote metamorfose ondergaan en dat trok nieuwe en jonge bewoners aan, maar in de wijk zijn geen restaurants en leuke toffe barretjes. Daar baalt Rafael van.

Hij heeft daarom nog genoeg te doen in de wijk. ‘Omdat we meer voorzieningen willen hebben ben ik Crooswijk Beweegt als tegenoffensief begonnen. Beweegt in de zin van letterlijk reuring maken, laten zien dat de wijk leeft, maar ook dat Crooswijk in ons hart zit en dat hart beweegt.’

TEKST: Robert Verkerk

FOTOGRAFIE: Lianne Brenkman